Apokalipsa wskazuje datê czasów ostatecznych.
W proroctwach okres przed zag³ad± jest podzielony na dwie kategorie; „Czasy ostateczne” „Dni ostatnie”
Czasy ostateczne; obejmuj± okres, który w stosunku do ¿ycia cz³owieka powinien odpowiadaæ, czasowi jednego pokolenia. Jest to okres d³ugo¶ci od dwudziestu piêciu do trzydziestu lat.
Dni ostatnie; jak sama nazwa wskazuje nie mog± obejmowaæ czasu d³u¿szego ni¿ kilka dni. W tych dniach wyst±pi±, zapowiadane kataklizmy i globalne zmiany.
Dzieñ ostatni; wystêpuje równie¿ takie okre¶lenie wydarzeñ czasów koñca. Mo¿na w tre¶ci ró¿nych proroctw, spotkaæ siê z okre¶leniem, które w szczególny sposób ukazuje dzieñ ostatni. Ten dzieñ, jest opisywany jako dzieñ chwa³y Pana, lub jako dzieñ Boga. Taki opis dnia, w który ma nast±piæ zag³ada w drastyczny sposób odnosi siê do samego charakteru Boga i boskich dzia³añ. Jak przyj±æ zapowied¼ takiego wydarzenia o charakterze zag³ady i kary w odniesieniu do informacji, która wskazuje ten dzieñ jako dzieñ Boga.
Uwa¿nie i z logicznym zrozumieniem interpretuj±c tre¶ci zawarte w takich pismach jak Biblia a w szczególno¶ci jej czê¶æ zwan± Apokalips±, mo¿na wyci±gn±æ wnioski, które wyja¶niaj± tê kontrowersyjn± sprawê. Okazuje siê, ¿e postawa Boga wzglêdem cz³owieka jest zupe³nie inna ni¿ ta, okre¶lana w kulturze religijnej i spo³ecznej na ziemi. W tych zapisach nie znajdziemy Boga o³tarzowego, który z jednej strony nagradza a z drugiej karze i jest dodatkowo wszechmocnym Bogiem Ojcem.
W zamian za to znajdziemy informacje, które jednoznacznie ukazuj± zupe³nie innego Boga, zupe³nie inne jego potrzeby kierowane do cz³owieka ¿yj±cego we wszech¶wiecie. Nie nale¿y myliæ potrzeb skierowanych do cz³owieka w ogólnym sensie jego istnienia we wszech¶wiecie z potrzebami, jakie mo¿e Bóg kierowaæ do cz³owieka obecnie ¿yj±cego na ziemi. W szczególno¶ci nie nale¿y myliæ tych potrzeb w obecnym czasie istnienia cywilizacji ziemskiej, czasie ostatecznym, który jest precyzyjnie wskazany w tre¶ci Apokalipsy.
Nadej¶cie tego czasu na ziemi, wi±¿e siê z zapowiadanym podjêciem specyficznych dzia³añ. Dzia³añ, które w wystarczaj±co precyzyjny sposób s± zapowiadane w ró¿nych proroctwach. Jednak¿e takie zapowiedzi gin± w nat³oku my¶li i rozumowania opartego na iluzji warto¶ci Boga i Nieba. Tysi±ce lat destrukcji naturalnych informacji, które wskazuj± potrzeby Boga, informacji zawartych w otaczaj±cym cz³owieka ¶rodowisku, zosta³o zatarte. Ju¿ nie wystêpuj± one z przyczyny zmiany sposobu ¿ycia cz³owieka, lub s± nieczytelne z powodu braku ich zrozumienia; jako wskazania potrzeb Boga w stosunku do sposobu ¿ycia cz³owieka na ziemi.
Wskazania ujête w ró¿nych proroctwach, przydaj± kolorytu opisom postaci i formom wydarzeñ, jakie maj± ukazaæ cz³owiekowi czasy koñca. Czas, który wed³ug tych zapowiedzi, ma byæ czasem „rozliczeñ” cz³owieka z jego „grzechów”. Takie wskazanie „rozliczenia z grzechów” jednoznacznie mówi, ¿e to sam cz³owiek jest winny i on poniesie karê.
Tu w kwestii; winy i kary, tre¶æ Apokalipsa ukazuje nieco inne spojrzenie. S± w jej tre¶ci ujête informacje obrazuj±ce przyczyny i efekty postêpowania cz³owieka, jest równie¿ wskazana droga wyj¶cia. Jednak w kontek¶cie do czasu, w jakim ¿yjemy, wiêkszo¶æ nakazów, jakie s± zawarte w tre¶ci Apokalipsy dotyczy ludzi tylko z okre¶lonej wybranej grupy z punktu widzenia duszy.
Bior±c pod uwagê powy¿ej przedstawione sprawy, mo¿emy w odpowiedni sposób podej¶æ do odczytania ukrytych w tre¶ci Apokalipsy informacji z ró¿nych kwestii ¿ycia cz³owieka. W taki sposób rozumuj±c odczytamy bezb³êdnie datê czasów ostatecznych, która jest zawarta w trzecim wersecie trzynastego rozdzia³u Apokalipsy.
B. G.
XIII - 3
„A, widzia³em jednê z g³ów jej jakoby na ¶mieræ zabit±; ale rana jej ¶miertelna uleczona jest. Tedy siê dziwowa³a wszystka ziemia i sz³a za on± bestyj±.”
Widzia³em chrze¶cijañstwo, którego warto¶ci zosta³y podwa¿one w sposób, jednoznaczny; ale informacje o jego postêpowaniu wbrew woli Boga nie zosta³y zrozumiane. W czasie, gdy wszyscy mieszkañcy ziemi mogli te zarzuty poznaæ, nie przyjêli ich i dalej uznawali tê religiê.
Symbolika g³ów w przypadku siedmiog³owej bestii, mówi nam o pochodzeniu warto¶ci tej religii z nieba. Tu wskazywana jedna z g³ów, obrazuje czê¶æ z ca³okszta³tu kultu chrze¶cijañskiego. Ta czê¶æ, zostaje wskazana jako dzia³anie przeciwko Bogu, co ujête jest w s³owach; „jednê z g³ów jej” i „rana jej ¶miertelna”.
Te dwa zwroty w kontek¶cie do s³ów; „A, widzia³em jednê z g³ów jej jakoby na ¶mieræ zabit±;” ukazuj± taki stan rzeczy, gdy opublikowane w ogólnie dostêpnym wszystkim ludziom na ¶wiecie publikatorze informacje, dyskryminuj± zasady postêpowania chrze¶cijañstwa. Jedna g³owa w stosunku do ca³ego zbioru siedmiu g³ów, symbolizuje jak±¶ czê¶æ w ca³okszta³cie dzia³ania religii. Ten aspekt w dzia³aniu jest tak zdyskredytowany, ¿e mo¿na porównaæ jego dzia³anie jako ca³kowicie niezgodne z wol± Boga, dowód ujêty jest w porównaniu do ¶mierci.
Reasumuj±c; wykazane chrze¶cijañstwu jego postêpowanie jako postêpowania przeciwko Bogu, nie spowodowa³o zmiany w ocenach spo³ecznych wzglêdem tej religii.
Kolejn± kwesti±, jest sprawa wskazania czasu tych wydarzeñ. W s³owach; „Tedy siê dziwowa³a wszystka ziemia” mamy wskazan± istotn± informacjê, która mówi o czasie tych wydarzeñ.
Nale¿y zadaæ pytanie; kiedy mo¿e wyst±piæ taka sytuacja, która objawi siê ogólno ziemskim udzia³em w sprawie, lub udzia³em ludzi z ca³ego ¶wiata? W s³owach dziwowa³a siê wszystka ziemia mamy ujêt± informacjê o poznaniu sprawy przez wszystkich ludzi, lub przez ludzi z ca³ego ¶wiata.
W sytuacji obecnie istniej±cej cywilizacji cz³owieka na ziemi, gdy wszystko na ziemi i niebie wskazuje nadchodz±ce wydarzenia „Dni ostatnich” w tym wersecie uzyskujemy precyzyjn± informacjê dotycz±ce „Czasów ostatecznych” Gro informacji zawartych w tre¶ci Apokalipsy jest przeznaczonych do odbiorców wykonuj±cych zadanie w czasie ostatecznym. Opisy zawarte w rozdziale dotycz±cym siedmiog³owej bestii s± zbiorem informacji, które wskazuj± na blu¼nierstwo chrze¶cijañstwa, ich ujawnienie powinno nast±piæ w czasach ostatecznych. Taka konkluzja wy³ania siê z ca³ej rozszyfrowanej tre¶ci, zarówno Apokalipsy jak i innych przekazów.
Informacje opublikowane na ³amach publikatora, do którego maj± dostêp ludzie na ca³ym ¶wiecie, maj±ce wskazaæ blu¼nierstwo chrze¶cijañstwa, ujawniaj± rodzaj tego publikatora. Musi on spe³niaæ okre¶lone cechy, które pozwol± na dostêp ka¿demu cz³owiekowi bez wzglêdu na miejsce. Jedynym takim publikatorem jest internet, wszystkie pozosta³e posiadaj± swego rodzaju ograniczenia, g³ównie w tre¶ci przekazu. Powstanie Internetu jest datowane na lata osiemdziesi±te ubieg³ego wieku.
Licz±c do roku 2012, który jest wskazywany jako czas ostatni, to czas od powstania Internetu do tego roku zamyka siê w granicach jednego pokolenia. Taka d³ugo¶æ czasu, jest odpowiednia do okre¶lenia trwania „Czasów ostatecznych”.
© Struski Andrzej
09.06.2012r. Wszelkie Prawa Zastrze¿one. Kopiowanie, rozpowszechnianie tylko za zgod± autora tekstu oraz podaniem linku do orginalnej strony autorów.